Daar gingen we dan. Na de veel te snelle start van nota bene m’n eigen vent! Heb ik mij maar even laten afzakken om het lijf rustiger warm te draaien en de hartslag wat te laten zakken. Boven op het eerste wat serieuzer klimmetje stonden ze te wachten en zag aan de houding van Rolf dat ie zich had opgeblazen en ben ook maar meteen door blijven fietsen om lekker in het ritme te komen. Sommige hadden wat moeite met het lezen van de pijltjes waarna ze zich weer uit de naad moesten trappen om erbij te komen, dit weer in het voordeel van mij! Het was behoorlijk aanpoten maar hebben met elkaar echt een gave tocht gehad. Met zelfs nog oog voor het herfstlandschap en vliegenzwammen, ja die met rood met witte stippen.

De twee routes zijn echt gaaf en afwisselend met mooie kombochten, klimwerk, drops en leuke afdalingen.

Terug bij de parkeerplaats maakten we ons klaar voor koffie& gebak. De tweede groep kwam binnen met lachende gezichten en hadden zich duidelijk ook vermaakt. Op de app kwam er nog een quote van die groep binnen; Je eigen tempo rijden…als je maar doorfietst! En…NIET REMMEN IN DE AFDALING. Als laatsten kwamen Chris en Crazyna binnen, zij hadden samen dapper de twee volle routes gedaan en werden met een applaus ontvangen. Chris had weer genoten om na lange tijd voor te fietsen en Crazyna een supergave ervaring erbij.

Met dank voor de (extra) consumptie en super geregeld Dave!

De volgende staat alweer in de planning maar dan op die andere heuvelrug.

Roos Fluit