De tweede dag fiets ik naar Sint Jacobiparochie aan de Waddenzee. Het is prachtig weer en het diner met stempel voor de Jacobsroute maken het compleet. Ze hebben in Friesland de bemanning van de pontjes naar huis gestuurd en dus moet je zelf de pont ophalen en aan de slinger draaien voor de oversteek.

Het Jabikspaad is gemaakt voor pelgrims te voet, maar volgens mijn zus ook prima te fietsen. Dan krijg ik wel bijzondere belevenissen. Dat ik langs een schapendijkje elke 500m een hek moet openen en gewoon door het gras moet rijden kost tijd, maar is op zich ook wel leuk. Wanneer ik door een weide moet fietsen waar een stuk of 10 paarden bij het hek al nieuwsgierig aan mijn fiets snuffelen word ik zelfs als boerenzoon een beetje zenuwachtig.

Ondertussen haal ik op verschillende plaatsen een stempel voor de Jacobsroute naar Santiago de Compostella. Zelfs in Jorwert is de kerk elke dag open, je kunt er een kaarsje branden voor dierbaren en voor de corona kon je er zelfs overnachten. Nee, Geert Mak, "God is niet verdwenen uit Jorwert"! 

 Mijn laatste stempel haal ik in Hasselt bij het VVV, voor de volgende keer een aanrader, want als je daar een stempel haalt krijg je gratis koffie aangeboden. Wat heb ik toch heerlijk genoten van het zwerven door Nederland. 

 Groet van Arjaan Griffioen